ولخرج نور هستیم.
رمز موفقیت شیخ حسنعلی نخودکی و عدم موفقیت دیگران
آیت الله فاطمی نیا می فرمودند:
بنده در جوانی با یکی از اولیاء خدا آشنا شدم که علما و عملا شخص بی نظیر یا کم نظیر بود. ایشان شش ماه شبانه روز با مرحوم نخودکی اصفهانی مصاحبت و معاشرت داشته است.روزی از ایشان می پرسد:
دلیل و رمز موفقیت شما در امر سلوک چه بود؟
جناب شیخ پاسخ می دهد:
«نورهایی را که از اعمال نیک بدست می آورم را خرج نمی کنم!»
یعنی با مراقبه و مواظبت، آنها را حفظ می کنم و با اعمال بد هدر نمی دهم!
ما ها متاسفانه قالبا ولخرج هستیم، ولخرج نور هستم. اگر از عبادتی نوری کسب کنیم، آن را حفظ نمی کنیم، فورا آن را با رفتارمان خرج می کنیم و از بین می بریم. نماز شب می خوانیم، بعد غیبت میکنیم، یک نورانیت هم اگر بدهند، صبح خرجش می کنیم. یک دعا می خوانیم، با جواب تلخی که مثلا به مادرمان می دهیم، از بین می بریم.
خلاصه هر عمل خیر، نوری دارد که باید حفظ شود تا به تدریج این نور ها جمع شده و قوی شده و دارای آثار عالیه بشوند، وگرنه آن نور با اعمال سیئه از بین می رود.
ازدست دادن فیوضات معنوی:
آیت الله فاطمی نیا: نقل است که مرحوم حاج شیخ رجبعلی خیاط (رضوان الله علیه) با عده ای به کربلا مشرف شده بودند. در میان آن ها یک زن و شوهری بودند. یک روز که از حرم پس از انجام زیارن برمی گشتند، این زن و شوهر با فاصله قابل ملاحظه ای از شیخ و در پشت سر ایشان راه می رفتند..
در میان راه ضمن صحبتی که بین آن ها می شود، آن خانوم یک نیشی به شوهرش زده و سخنی آزار دهنده به او می گوید.
هنگامی که همه وارد منزل و آن محل استراحت می شوند، و آقا شیخ به افراد (به اصطلاح) زیارت قبولی می گوید، یه آن خانوم که می رسد ، می فرماید: تو که هیچ، همه را ریختی زمین!
آن خانوم می گوید: ای آقا! چطور؟ من این همه راه آمده ام کربلا، مگر من چکار کرده ام؟! فرمود: از حرم آمدیم بیرون، نیشی که زدی، همه اش رفت! یعنی همه نور معنوی و فیوضاتی که از زیارت کسب کرده بودی، با این عملت از بین بردی!
اشاره حدیث به این مسئله:
مدیر وبلاگ:این روایت هم موید همین مسئله است که روزی پیامبر اکرم صل الله علیه وآله می فرمایند: هر یک از اذکار سبحان الله،الحمدلله،لا اله الا الله و الله اکبر را که می گویید درختی در بهشت برای شما غرس می شود، یکی از اصحاب عرض می کند: پس ما باید باغ و بستان های زیادی در بهشت داشته باشیم. حضرت در جواب می فرمایند: بله به شرط آنکه آتشی نفرستدید که آنها را بسوزاند!/مضمون روایت