مدرسه علمیه فاطمیه نظر آباد

تفسیر بهترین لباس
این سخن با وجود اینکه بسیار مختصرو کوتاه است؛ اما از آن جمله سخنان کاملی است که کسی نمی تواند به ژرفای آن پی ببرد و هر چه بیشتر در این کلام بیندیشیم به زیبایی و کمالش بیشتر واقف می گردیم و درمی یابیم که در این کلام کوتاه همه مراتب خیر در امر لباس بیان شده و به علت های آن هم اشاره شده است. زیرا لباس اگر خیلی باارزش و گرانبها باشد، سبب می شود که دل به خودنمایی و خودبزرگ بینی و فخرفروشی و نگهداری از آن سرگرم شود و اگر خیلی هم کهنه و بی ارزش تر از آنچه که شرع بازگو کرده باشد، باز سبب ریا یا شرمندگی در بین مردم می شود و انسان برای اینکه کاستی ها و نقصانش را بپوشاند، به زحمت می افتد و هماره در این اندیشه است که چگونه خود را از آثار بدی که پوشیدن آن لباس در جامعه دارد حفظ کند.
در اینجا هم صورت هایی از حکمت پنهان است که جز آنان که خداوند به ایشان حکمت بخشیده، کس دیگری نمی تواند به آن دست پیدا کند. اگر انسان لباس بی ارزشی به تن کند، مردم همانند دیوانگان و اوباش و اراذل با او رفتار می کنند و این، خود سبب و کمکی برای شیطان می گردد؛ زیرا شکوه و حشمت، البته تا یک حد و اندازه ای از اسباب آخرت می باشد.
اما همه مصیبت این است که شکوه و حشمت و جاه و مقام به خاطر اینکه غذای روح و موافق هوای نفس انسان است و لذتش بالاترین لذت روحی است، دل انسان را تیره و تار میکند و امکان دارد که بنده در اندازه نیاز به این لذت و خلوص نیت در آن فریب بخورد. بنابراین زیانکار می گردد در حالیکه خود را برنده می بیند و فکر می کند که آخرت را بدست آورده است و از آنجا که خود متوجه نیست، خویشتن را با دست خود به هلاکت ونابودی می اندازد.
این بخش از فرمایش امام علیه السلام مرزها را مشخص کرده و انسان را به راهی میانه راهنمایی می کند، آنجایی که می فرماید: بهترین لباس تو آن لباسی است که تو را از یاد خدا بازندارد؛ حال می خواهد این لباس فاخر باشد یا بی ارزش. و اما آنجا که امام فرمودند: بهترین لباس، لباسی است که تو را به آخرت نزدیک سازد. در واقع، به شرح اصولی اشاره می کنند که رعایت آنها در پوشیدن لباس مستحب است. و آنجایی که فرمودند: تو را به خودبزرگ بینی و خودنمایی مبتلا نکند. خلاصه وار به وجوه غفلت از یاد خدا اشاره می کنند. …
گزیده ای از کتاب اسرار الصلوه عارف کامل میرزا جواد آقا ملکی تبریزی، بخش اسرار لباس، ص 125