مدرسه علمیه فاطمیه نظر آباد

الهی! به حق خودت حضورم ده و از جمال آفتاب آفرینت نورم ده.
الهی! همه از تو دوا خواهند و حسن از تو درد.
الهی! همه گویند بده، حسن گوید بگیر.
الهی! همه برهان توحید خواهند و حسن دلیل تکثیر.
الهی! اگرچه درویشم، ولی داراتر از من کیست که تو را دارم.
الهی! در ذات خودم متحیّرم تا چه رسد در ذات تو.
الهی! هرچه بیشتر دانستم نادان تر شدم، بر نادانی ام بیفزا.
الهی! گروهی کوکو گویند و حسن هوهو.
الهی! خنک آن کس که وقف تو شد.
الهی! شکرت که این تهیدست پابست تو شد.
الهی! همه از مردن می ترسند و حسن از زیستن، که این کاشتن است و آن درویدن.
الهی! شب پره را در شب پرواز باشد و حسن را نباشد.
الهی! خوشا آنانمه همواره بر بساط قرب تو آرمیده اند.
الهی! خوشا آنانکه در جوانی شکسته شدند، که پیری خود شکستگی است.
الهی! حرف هایم اگر مشوّش است، از دیوانه پراکنده خوش است.
از الهی نامه علامه حسن زاده آملی