مدرسه علمیه فاطمیه نظر آباد

استاد فاطمی نیا: شیخ عباس قمی یک دعایی از امام صادق علیه السلام در مفاتیح آورده است یک تکه ای از آن دعا را من درآورده ام، در بعضی احادیث هم دیده ام که مستقلا هم آمده، ولی شما مفاتیح رو باز کنید، اول تعقیالت، یک دعای یک صفحه ای است، این یک جز ای از آن است، از حالا تا قیامت فکر کنید، دعا از این جامع تر پیدا نمی کنید!

گوش بدید:

اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُكَ مِنْ كُلِّ خَيْرٍ اَحاطَ بِهِ عِلْمُكَ وَ اَعُوذُ بِكَ مِنْ كُلِّ شَرٍّ اَحاطَ بِهِ عِلْمُ

این را با جانتان باید بگویید، خدایا من از تو آن خیرهایی که به آنها احاطه علمی داری، همه را میخواهم.(ما خیلی چیزها را اصلا نمیدانیم)، و پناه میبرم به تو از هر شری که تو به آنها احاطه علمی داری.

اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُكَ عافِيَتَكَ فى اُمُورى كُلِّها وَ اَعُوذُ بِكَ مِنْ خِزْىِ الدُّنْيا وَعَذابِ.

خدایا در تمام کارهایم از تو عافیت میخواهم و پناه میبرم به تو از خاری در دنیا و از عذاب آخرت.

از این جامع تر پیدا میکنید؟ همه چیز در آن هست، درست است این در تعقیبات است، اما در قنوت هم میتوانید بخوانید، نه به عنوان تعقیبات، تو قنوت به عنوان یک ذکر مطلق، چه اشکالی دارد، ملا نقطه ای که نیستیم!