گاهی عدم استجابت دعا به صلاح ماست.
استاد فاطمی نیا:
خداوند، خالق هستی است و همه ابعاد وجودی موجودات را می شناسد و از این رو برخی دعاها را اجابت نمی کند. در تشریح این مساله باز هم به کلام امام صادق(ع) رجوع می کنم که روزی حضرت آیه «أمن یجیب المضطر اذا دعاه …» را خواندند، شخصی از آن حضرت پرسید: پس چرا خدا را می خوانیم و استجابت نمی بینیم؟ آن حضرت فرمودند: شما کسی را می خوانید که نمی شناسید و چیزی را می خواهید که آن را فهم نمی کنید، داشتن حالت اضطرار عین دین است ودعای بسیار زبانی همراه با کوردلی نشانه خواری است، کسی که دل و جانش را ذلیل و رام قدرت الهی ننموده است، با زبان دعا بر خدا فرمان می دهد و گمان می کند که دعا می خواند در صورتی که پای از مرز عبودیت فراترنهاده و در محضر او جسارت می کند. دعا وسیله رسیدن به مقصود است، اما خدا خیر ما را بهتر درک می کند.چه بسا استجابت برخی دعاها انسان را به مرز تباهی و سقوط سوق دهد و در این شرایط عدم استجابت دعا، به صلاح ماست. به همین سبب امام حسن عسگری (ع) در حدیثی تاکید دارند: برای چیدن میوه ای که نرسیده است شتاب مکن- اگر اندکی تحمل کنی - زمان بهره مندی از آن فرا می رسد و بدان که اداره کننده تو از ظرفیت و استعداد تو آگاه و به مصلحت تو آشناتر است. پس درتمامی امورخود به او و مصلحت اندیشی او اعتماد کن و پیشاپیش درخواست حاجت مکن تا مبادا دلتنگ شوی و دچار ناامیدی گردی».
