مدرسه علمیه فاطمیه نظر آباد

  ماه شعبان ماه بسیار شریفى است که به پیامبر(ص) منسوب می‌گردد. آن حضرت این ماه را روزه می‌داشت و به ماه رمضان وصل مى‌کرد و مى‌فرمود: شعبان ماه من است هر که یک روز از ماه مرا روزه بدارد بهشت بر او واجب شود.

اعمال مشترکه ماه شعبان

اوّل : هر روز هفتاد مرتبه بگوید اَسْتَغْفِرُاللّهَ وَ اَسْئَلُهُ التَّوْبَهَ.مناجات شعبانیه

دوّم : هر روز هفتاد مرتبه بگوید اَسْتَغْفِرُاللّهَ الَّذى لا اِلهَ اِلاّ هُوَ الرَّحْمنُ الرَّحیمُ الْحَىُّ الْقَیّوُمُ وَ اَتُوبُ اِلَیْهِ و در بعضى روایات الْحَىُّ الْقَیُّومُ پیش از الرَّحْمنُ الرَّحیمُ است و عمل به هر دو خوبست و از روایات مستفاد مى‌شود که بهترین دعاها و ذکرها در این ماه استغفار است و هرکه هر روز از این ماه استغفار کند هفتاد مرتبه مثل آنست که هفتاد هزار در ماه‌هاى دیگر استغفار کند .

سوّم :صدقه دادن در این ماه اگرچه به نصف دانه خرمایى باشد تا حق تعالى بدن او را برآتش جهنّم حرام گرداند.

چهارم : در تمام این ماه هزار بار بگوید لا اِلهَ اِلا اللّهُ وَلانَعْبُدُ اِلاّ اِیّاهُ مُخْلِصینَ لَهُ الدّینَ وَ لَوُ کَرِهَ الْمُشْرِکُونَ که ثواب بسیار دارد از جمله آنکه عبادت هزار ساله در نامه عملش بنویسند .

پنجم : در هر پنجشنبه این ماه دو رکعت نماز کند در هر رکعت بعد از حمد صد مرتبه توحید و بعد از سلام صد بار صلوات بفرستد تا هر حاجتى که از امر دین و دنیاى خود دارد حق تعالى برآورد.

ششم : در این ماه صلوات بسیار فرستد.

آثار و فواید و ویژگیهایی که بر دعا کردن برای تعجیل فرج مترتّب است:
1. فرمایش حضرت ولی عصر عجل الله فرجه: و بسیار دعا کنید برای تعجیل فرج که آن فرج شماست.
2. این دعا سبب زیاد شدن نعمت هاست.
3. و اظهار محبّت قلبی.
4. و نشانه انتظار.
5. و زنده کردن امر معصومین علیهم السلام.
6. و مایه ناراحتی و وسوسه شیطان لعین.
7. و نجات یافتن از فتنه های آخرالزمان.
8. و ادا کردن قسمتی از حقوق آن حضرت است- که ادا کردن حقّ هر حقداری واجب ترین امور است.
9. و تعظیم خداوند و دین خداوند است.
10. حضرت ولی عصر عجل الله فرجه در حق او دعا می کند.
11. و شفاعت آن حضرت در قیامت شامل حال او می شود.
12. و شفاعت پیغمبر صلی الله علیه و آله ان شاء الله شامل حالش می شود.
13. و این دعا فرمانبری امر الهی و طلب فضل و عنایت اوست.
14. و مایه استجابت دعا می شود.
15. و ادا کردن اجر و مزد رسالت است.
16. و مایه دفع بلاست.
17. وسبب وسعت روزی است ان شاء الله.
18. و باعث آمرزش گناهان می شود
19. و تشرّف به دیدار آن حضرت در بیداری یا خواب.
20. و رجعت به دنیا در زمان ظهور آن حضرت.
21. و از برادران پیغمبر صلی الله علیه و آله خواهد بود.
22. و فرج مولای ما حضرت ولی عصر عجل الله فرجه زودتر واقع می شود.
23. و پیروی از پیغمبرو امامان صلوات الله علیهم اجمعین خواهد بود.
24. و وفای به عهد و پیمان خداوندی است.
25. و آثار نیکی به والدین برای دعا کننده حاصل می گردد.
26. و فضیلت رعایت و ادای امانت برایش حاصل می شود.
27. و زیاد شدن اشراق نور امام علیه السلام در دل او.
28. و طولانی شدن عمر ان شاء الله تعالی.
29. و تعاون و همکاری در کارهای نیک و تقوی.
30. …
برگرفته از جلد اول مکیال المکارم، تألیف مرحوم آیت الله محمدتقی موسوی اصفهانی، ص414

احمد بن اسحاق می گوید: سپس گفتم ای مولای من بفرمایید: علت چیست که مردم نمی توانند امام برای خودشان برگزینند؟ فرمود: امام اصلاحگر یا فسادگر؟ عرضه داشتم: اصلاحگر.
فرمود: آیا امکان دارد که فاسدی را انتخاب کنند در حالی که ندانند که در اندیشه او چه می گذرد، فکر اصلاح دارد یا افساد؟ گفتم: آری. فرمود: همین است علت که با دلیل روشنی برای تو آن بیان می کنم که عقل تو آن را بپذیرد.
عرضه داشتم: بفرمایید. فرمود: بگو ببینم پیامبرانی که خداوند آنان را برگزیده، و کتابهای آسمانی بر ایشان نازل کرده، و آنان را با وحی و عصمت تأیید فرموده و پیشوایان امم بودند، از جمله عیسی و موسی با علم و اندیشه برجسته ای که داشتند امکان دارد منافقی را انتخاب کنند در حالی که گمان داشته باشندکه مؤمن است؟ گفتم: خیر. فرمود: پس حضرت موسی کلیم الله چگونه شد که با آن همه عقل و علم و نزول وحی بر او، هفتاد نفر از بزرگان قوم و وجوه لشکریانش کسانی که در ایمان و اخلاصشان تردید نداشت، ولی در واقع منافقین را انتخاب کرده بود. خداوند متعال می فرماید:«واختار موسی قومه سبعین رجلا لمیقاتنا»؛ و موسی هفتاد نفر از قوم خود را برای میقات ما برگزید.
ما که می بینیم شخصی که خداوند او را به نبوت برگزیده (موسی علیه السلام) به جای اصلح؛ افسد را انتخاب می کند می فهمیم که انتخاب کردن جایز نیست جز برای آنکه اسرار نهان و اندیشه های پنهان همه را می داند، و نیز می فهمیم که انتخاب مهاجرین و انصار ارزشی ندارد، بعد ار آنکه پیغمبران که می خواستند اهل صلاح را برگزینند، انتخاب آنان بر اهل فساد واقع شد.
برگرفته از جلد اول مکیال المکارم، تألیف مرحوم آیت الله محمدتقی موسوی اصفهانی،ص75

در محضر آیت الله جوادی آملی

ولي خطر زير گوش ماست. مگر كسي فكر مي‌كرد عراقي كه اكثريّت قاطع آن شيعه‌ هستند, آن‌جا داعش پيدا شود؟ در سوريه, داعش پيدا شود؟ الآن ما در ميدان مين هستيم، لکن به بركت قرآن و عترت محفوظ می‌باشيم. شرق ما را نگاه كنيد، اين کشورهای افغانستان و پاكستان است كه هر روز شعله جنگ برپاست. غرب ما را نگاه كنيد كه متأسفانه داعش آمده و آن‌جا را با وجود اعتاب مقدسه, مركز درگيری قرار داده است. جنوب ما را نگاه كنيد كه پايگاه نظام «اعدا عدوّ» ما؛ يعني آمريكاست؛ شمال ما كه تركيه بود تا حدودي با ما مهربان بود، اما پايگاه انجرليك تركيه که پيمان نظامي با «اعدا عدوّ» ما بسته است؛ يعني آمريكا و صهيونيست كه اگر از آن‌جا موشك يا هواپيما پرواز كند، آسيب‌پذيريم. ما در ميدان مين هستيم و بايد بدانيم كه مديون قرآن و عترتيم و بايد بدانيم مديون حسين و سيّدالشهداء و امام صادقيم. ما اين كشور را دوست داريم، ما اين پرچم سه رنگ را دوست داريم; ولي عقل داريم و مي‌گوييم اين پرچم سه رنگ آن عُرضه را ندارد كه خودش را حفظ كند، چه رسد به اينكه ما را حفظ كند; ولي پرچم يا حسين آن هنر را دارد كه هم خود را حفظ كند و هم كشور را حفظ كند. ما همين پرچم سه رنگ را داشتيم و در جنگ جهاني اول و دوم آسيب ديديم. كودتاي ننگين 28 مرداد ـ كه اين روزها سالگرد آن است ـ را ما ديديم. آن روزها سنّ ما 21 سال بود؛ يعني حدود شصت سال قبل 28 مرداد 1332, سنّ ما تقريباً 21 سال بود. ما آن روز جزء طلبه‌هاي جوان حوزه علميه تهران بوديم. مرحوم آيت الله كاشاني(رضوان الله عليه) و ساير علمايي كه حضور داشتند باعث مي‌شد كه طلاب در آن‌جا حضور داشته باشند. آمريكايي‌ها در ظرف چهار ساعت با بودن اين پرچم سه رنگ اين كشور را به غارت بردند. در جمع شما شايد كسي نباشد كه جريان كودتاي ننگين 28 مرداد را با چشم ديده باشد. 28 مرداد 1332 گلابي‌هاي نطنز و غير نطنز به بازار مي‌آيد، كساني كه در تهران زندگي مي‌كنند مي‌دانند در بخش مولوي كه جنوب تهران است, ميداني داشت قبلاً به عنوان ميدان شاه که الآن شده ميدان قيام، در كنار آن ميدان مدرسه حاج ابوالفتح بود كه بخشی از طلاب آمل و غير آمل در آن‌جا درس مي‌خواندند. 28 مرداد 1332 يك تهراني دست‌فروش, ميوه‌فروش چند جعبه گلابي را از ميدان تره‌بار گرفت و آورد. ساعت نُه و نيم داشت اين ميوه‌ها را روي بساط خود جدا مي‌كرد و مي‌فروخت و داد مي‌زد: آي شاه ميوه! همين مردم ريختند بساط او را به هم زدند كه چرا اسم شاه را مي‌بري؟! شعار رسمي مردم تهران در آن روز مرگ بر شاه بود، چون مصدق نفت را ملي كرد، جنايت پهلوي را روشن كرد، ننگين‌ بودن دودمان پهلوي را براي مردم روشن كرد، مردم هم دشمن شاه بودند و شعار رسمي مردم مرگ بر شاه بود که ريختند و بساط او را به هم زدند؛ يعنی در ساعت نُه و نيم 28 مرداد 1332, ساعت ده كودتا شد و مصدق و باند او به زندان افتادند و زاهدي روي كار آمد و كابينه تشكيل داد، بعدازظهر همان روز شعار رسمي مردم جاويد شاه شد. در ظرف چهار ساعت و با بودن همين پرچم سه رنگ؛ اما وقتي امام و روحانيت و مسجد و حسينيه و دين قيام كرد، شعار رسمي مردم در شانزده شهريور مرگ بر شاه بود؛ آن همه كشتار و شهادت در ميدان شهداي فعلي و ژاله سابق انجام شد، شعار رسمی مرگ بر شاه بود؛ هجده شهريور هم شعار مرگ بر شاه بود, تا مرگ شاه خائن نهضت ادامه دارد هم شعار رسمي مردم بود. سرّش آن است كه آن پرچم سه رنگ نتوانست خود را نه در جنگ جهاني اول, نه در جنگ جهاني دوم و نه در كودتاي ننگين 28 مرداد حفظ كند. اگر مسجد گوهرشاد را به توپ بستند، اين پرچم سه رنگ بود و اگر نفت را دادند به آمريكا و انگليس اين پرچم بود, اگر گاز را دادند به شوروي اين پرچم بود و اگر ما را ژاندارم منطقه كردند، اين پرچم سه رنگ بود؛ از اين پرچم سه رنگ به تنهايي كاري برنمي‌آيد. اما وقتي پرچم يا حسين آمد، بسياري از شما ديديد که پنجاه‌ نفر سپاهي و بسيجي وقتي به ميدان مي‌رفتند يك مورد هم پرچم سه رنگ نبود، بلکه همه يا زهرا, يا حسن و يا حسين بود. اين پرچم‌ها آ‌ن هنر را دارند كه پرچم سه رنگ را حفظ كنند؛ ولي آن پرچم سه رنگ اين عرضه را ندارد كه خود را حفظ كند، چه رسد به اينکه پرچم يا حسين را حفظ کند. پرچم يا حسين را پهلوي به هم زده بود، حسينيه‌ها را خراب كرده بود, اوقاف را خراب كرده بود، جلوی روضه‌خوانی‌ها را گرفته بود. بنابراين ما بايد بدانيم كه چه چيزي را تكريم كنيم، اگر كسي مسلمان است براساس قرآن و عترت بايد بگويد يا حسين, اگر مسلمان نيست و دين ندارد، نداشته باشد؛ ولي بالأخره به وطن علاقه‌مند است، اگر به وطن علاقه‌مند است بايد بگويد يا حسين! براي اينكه اين پرچم کشور را حفظ كرد, اين پرچم نشان داد؛ گفت اگر غيرت است و اگر هميّت است به خاطر اين پرچم است…

بیانات رهبر معظم  در دیدار مسئولان نظام، سفیران کشورهای اسلامی و اقشار مختلف مردم روز عید مبعث

بعثت برای همه انسانهاست.
امروز ما به معنای بعثت احتیاج داریم بشریت احتیاج دارد به خصوص امت اسلامی. عید مبعث عید برانگیختگی برای زدودن رنجهای بشر است. بنابراین حقیقتاً عید است. رنجهای عمده بشر که در طول تاریخ ادامه داشته و امروز هم دارد به شکل های گوناگون بندگی غیر خداست، استقرار ظلم و بی عدالتی ست، شکاف میان طبقات مردم است، رنجهای فرودستان و زورگویی زورگویان است. اینها رنجهای همیشگی بشر است. این چیزها با انگیزه های فاسد و مفسد قدرتمندان زورگو همواره بر بشر تحمیل شده است. بعثت برای زدودن این رنجهای بشر است.
روز مبعث روز رجوع به فطرت الهی است. چون همه این دردها و نابسامانی ها در فطرت الهی بشر مردود اعلام شده. فطرت الهی بشر طرفداری از حق و عدل و مجاهدت در راه مظلومان است.
امیرالمؤمنین«علیه السلام» در علت بعثت پیامبران جمله ای در نهج البلاغه شریف دارند، که خیلی باید درباره آن تأمل کرد، می فرمایند: پیامبران انسانها را وادار کنند که معاهده ی فطری که در نهاد بر نهاده شده را اعتراف و عمل کنند و نعمت فراموش شده را به یاد انسانها بیاورند، نعمت وجود، خرد، سلامت، …که ما غفلت می کنیم و پیامبران اینها را به یاد ما می آورند و حجت را بر مردم تمام کنند و حقیقت را برای آنها آشکار کنند. تبیین، بیان مهمترین وظیفه پیامبران است.دشمنان از پوشش جهل و نفاق استفاده می کنند، که پیغمبران این پوشش جهل و نفاق را می درند و گنجینه خرد را برای بشر بازگشایی می کنند، پیغمبران برای این آمدند که انسانها را به تعقل و اندیشه وادار کنند و پس ار آن عقل بشر را به سمت توحید هدایت کنند. پیغمبران دست خرد الهی را می گیرند و حقایق عالم را برای انسان آشکار می کنند .

جبهه مقابل بعثت جبهه جاهلیت است. جاهلیت را نباید یک امر مقطعی تاریخی در گذشته دانست. جاهلیت مخصوص آن روز نیست، جاهلیت ادامه دارد همچنان که بعثت ادامه دارد.

این آب شیرین و آب شور، بر خلایق می رود تا نفخ صور

این جاهلیت به معنای نداشتن علم نیست، گاهی علم در خدمت جاهلیت قرار می گیرد. وقتی در زندگی خردی که زیر سایه هدایت پیامبران باشد داشته باشیم آن زندگی سعادتمندانه است و اگر خرد نباشد، شهوت و غضب و نفسانیات حاکم می شود و بشر در کوره بدبختی ها خواهد سوخت…

****
انگشتری که قبل از مراسم هدیه شد
همین روزها قرار است هر دو چشمش را عمل کنند؛ چشمهایی که در دفاع از حریم اسلام و اهل‌بیت(ع) در عملیات آزادسازی نبل و الزهراء داده تا برای روزی که همه چشمها به زیر هستند، این چشمها او را سربلند کنند؛ و حالا آمده اینجا تا با کورسویی که مانده، آقا را ببیند؛ به آقا می‌گوید شما خیلی دوست داشتید نبل و الزهراء آزاد شود؛ آقا با لبخند تأیید و برای سیّدحسن جانباز دعا می‌کنند که بینایی‌اش را دوباره به دست آورَد. سیّدحسن هم از آقا می‌خواهد که انگشترشان را تبرّکاً بعد از مراسم به او هدیه دهند؛ این همه‌ی درخواست جانباز مدافع حرم از آقاست؛ اما آقا منتظرش نمی‌گذارند: «چرا بعد از مراسم؟ همین حالا» آقا انگشترشان را می‌دهند و نقش انگشتری را برای سیّدحسن می‌خوانند: «وَمَن یَتَّقِ اللَّهَ یَجْعَل لَّهُ مَخْرَجًا وَ یَرْزُقْهُ مِنْ حَیْثُ لَا یَحْتَسِبُ وَمَن یَتَوَکَّلْ عَلَی اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ إِنَّ اللَّهَ بَالِغُ أَمْرِهِ قَدْ جَعَلَ اللَّهُ لِکُلِّ شَیْءٍ قَدْرًا»

صلوات بر پيامبر صلى اللّه عليه و آله و سلم
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ كَمَا حَمَلَ وَحْيَكَ وَ بَلَّغَ رِسَالاتِكَ وَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ كَمَا أَحَلَّ حَلالَكَ وَ حَرَّمَ حَرَامَكَ وَ عَلَّمَ كِتَابَكَ وَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ كَمَا أَقَامَ الصَّلاةَ وَ آتَى الزَّكَاةَ وَ دَعَا إِلَى دِينِكَ وَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ كَمَا صَدَّقَ بِوَعْدِكَ وَ أَشْفَقَ مِنْ وَعِيدِكَ وَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ كَمَا غَفَرْتَ بِهِ الذُّنُوبَ وَ سَتَرْتَ بِهِ الْعُيُوبَ وَ فَرَّجْتَ بِهِ الْكُرُوبَ وَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ كَمَا دَفَعْتَ بِهِ الشَّقَاءَ وَ كَشَفْتَ بِهِ الْغَمَّاءَ وَ أَجَبْتَ بِهِ الدُّعَاءَ وَ نَجَّيْتَ بِهِ مِنَ الْبَلاءِ وَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ كَمَا رَحِمْتَ بِهِ الْعِبَادَ وَ أَحْيَيْتَ بِهِ الْبِلادَ وَ قَصَمْتَ بِهِ الْجَبَابِرَةَ وَ أَهْلَكْتَ بِهِ الْفَرَاعِنَةَ وَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ كَمَا أَضْعَفْتَ بِهِ الْأَمْوَالَ وَ أَحْرَزْتَ بِهِ مِنَ الْأَهْوَالِ وَ كَسَرْتَ بِهِ الْأَصْنَامَ وَ رَحِمْتَ بِهِ الْأَنَامَ وَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ كَمَا بَعَثْتَهُ بِخَيْرِ الْأَدْيَانِ وَ أَعْزَزْتَ بِهِ الْإِيمَانَ وَ تَبَّرْتَ بِهِ الْأَوْثَانَ وَ عَظَّمْتَ بِهِ الْبَيْتَ الْحَرَامَ وَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ بَيْتِهِ الطَّاهِرِينَ الْأَخْيَارِ وَ سَلَّمَ تَسْلِيماً .

خدايا بر محمّد درود فرست، چنان كه وحى ات را به دوش جان كشيد، و رسالات تو را به مردم رساند.
و بر محمّد درود فرست همچنان كه حلال كرد حلالت را و حرام نمود حرامت را، و قرآنت را به مردم آموخت، و بر محمّد درود فرست، همچنان كه نماز را بپا داشت، و زكات پرداخت، و به دينت دعوت نمود، و بر محمّد درود فرست، چنان كه وعده ات را تصديق كرد، و مردم را از تهديدات بيم داد، و بر محمّد درود فرست، چنان كه به خاطر او گناهان را آمرزيدى، و عيوب را پوشاندى، و گرفتاري ها را برطرف ساختى، و بر محمّد درود فرست، چنان كه بدبختى را به او دفع كردى، و غمگينى را به سبب وجود او زدودى، و دعا را اجابت فرمودى، و از بلا نجات دادى، و بر محمّد درود فرست، چنان كه بندگان را به خاطر او رحم كردى، و كشورها را به او زنده نمودى، و گردن كشان را به وسيله او درهم شكستى، و فرعونها را هلاك كردى، و بر محمّد درود فرست، چنان كه اموال را به او چند برادر فرمودى، و از هراسها پناه دادى، و بتها را شكستى، و به مردمان رحم نمودى، و بر محمّد درود فرست، چنان كه او به بهترين دينها برانگيختى، و ايمان را به او عزّت دادى، و بتها را به وسيله او نابود كردى، و خانه كعبه را به او عظمت دادى، و بر محمّد و اهل بيت پاك نيكوكارش درود و سلام فرست سلامى خاص و شايسته.

رسول خوبیها برای هدایت تمام عالم و عالمیان مبعوث گشتند، ما بچه های مدرسه فاطمیه«سلام الله علیها» هم این عید زیبا را به تمام عالم و عالمیان تبریک و شادباش عرض می کنیم.

امام جواد«علیه السلام» می فرمایند: در رجب شبی است که برای مردم بهتر است از هر چه که خورشید بر آن تابیده است. آن شب بیست و هفتم است که پیامبر«صلی الله علیه و آله و سلّم» در صبح آن به پیامبری مبعوث شد. هر کس از شیعیان ما که عملی را در این شب انجام دهد، پاداش عمل شصت سال برای او نوشته می شود.

خداوند به همه ما لیاقت عمل در این شب عنایت کند.

منبع: مراقبات الأعمال عارف کامل حاج میرزا جواد آقا ملکی تبریزی

احمد بن اسحاق می گوید: گفتم ای زاده پیامبر: از قول خدای عزّوجل به پیغمبرش موسی «علیه السلام» خبرم ده که می فرماید: «فاخلع نعلیک إنک بالواد المقدس طوی»؛ کفشهایت را بیرون ساز که تو در جایگاه مقدّس طوی هستی.
فقهای فریقین چنین پندارند که نعلین های حضرت موسی از پوست مردار بوده ؟
فرمود: هر کس این حرف را بزند بر حضرت موسی افترا بسته، و او را در نبوّتش جاهل پنداشته است، زیرا که از دو حال خارج نبود که هر دو خطاست؛ یا اینکه نمازش با آن جایز بوده یا نه. اگر نماز جایز بوده پس در آن جایگاه نیز جایز بود که آن را پوشیده باشد هر چند که پاکیزه است. و اگر نمازش جایز نبوده پس حضرت موسی باید حرام و حلال را نشناخته باشد و ندانسته باشد که با چه چیز می توان نماز خواند و با چه چیز نمی شود و این کفر است.
گفتم: پس ای مولای من تآویل این آیه را برایم بیان فرمای؟ فرمود: حضرت موسی در وادی مقدّس بود که عرضه داشت: پروردگارا من محبّتم را نسبت به تو خالص ساختم و دلم را از غیر تو شستشو دادم ولی موسی نسبت به خانواده اش سخت علاقمند بود پس خداوند متعال فرمود: «فاخلع نعلیک»؛ یعنی اگر محبّت تو نسبت به من خالص و دلت از میل به غیر من خالی است پس محبّت خانواده ات را از قلبت بیرون کن.
جلد اول مکیال المکارم-تآلیف آیت الله سید محمّد تقی موسوی اصفهانی-ص73

آیت الله جوادی آملی می فرمایند: وجود مبارك سيدالشهداء(سلام الله عليه) وقتي كه خواست قيام كند آن خطبه معروفش را خوانده, گفت خدايا تو مي‌داني من براي امر به معروف و نهي از منكر آمدم و براي اصلاح امور امّت جدّم آمدم «إنّي لم أخرج أشراً و لا بطراً»[9] من بيراهه نمي‌روم, راه كسي را نمي‌بندم, مفسده‌جو نيستم, فتنه‌گر نيستم اينها نيستم مستحضريد كه به ما گفتند, هر كس از خانه‌اش بخواهد بيرون بيايد مستحب است كه اين دعاي حسين‌بن‌علي را بخواند «اللهمّ إنّي لم أخرج أشراً و لا بطراً» اين برنامه صبح و عصر ماست يعني خدايا من از خانه بيرون آمدم راه كسي را نبندم, خلافي نكنم, حرامي نگويم, حرامي نبينم, حرامي نخورم راه حلال فراوان است «اللهمّ إنّي لم أخرج أشراً و لا بطراً» هر روز كه ما از خانه بيرون مي‌آييم بايد حرف حسين‌بن‌علي را بزنيم اين مستحب است حالا اگر كسي عربي نمي‌داند فارسي بگويد, خدايا من بيرون نمي‌آيم كه خلاف كنم, اختلافي ايجاد كنم, كينه ايجاد كنم, اوضاع كسي را به هم بزنم, گران بفروشم, قاچاق كنم, كسي را معتاد كنم, من نيامدم رشوه بدهم رشوه بگيرم خب اين راه حسين‌بن‌علي است اگر كسي اين برنامه را داشت يعني در تمام طول سال وقتي از منزل خارج مي‌شود يا اين جمله عربي را بگويد يا جمله فارسي را بگويد يا نيّتش اين باشد اين معلوم مي‌شود عزاداري‌اش كاملاً مقبول است چون معيار مشخص شد كربلا براي شخص حضرت سيدالشهداء كه نبود فرمود عبادِ خدا را از ضلالت و جهالت نجات دهد اين دستورهاي دين كه كسي از خانه بيرون مي‌آيد را ملاحظه كنيد حالا بعضي از امور است خيلي جزئي است كه اول پاي راستش را بگذارد در كفش، دوم پاي چپ را اينها خب جزء مستحبّات سنن است كه ثواب‌هاي جزئي دارد اما هر كس از خانه بيرون مي‌آيد به طرف كار مي‌رود مستحب است كه حرف حسين‌بن‌علي را بزند بگويد: «لم أخرج أشراً و لا بطراً و لا مفسداً و لا ظالماً» آن وقت نه مشكل گراني داريم نه مشكل قاچاق داريم نه مشكل ديگر, اين مي‌شود راه حسين‌بن‌علي, پس انسان مي‌تواند كاملاً محاسبه كند كه عزاداري او مقبول شد يا نشد, اگر كسي در روز اين حرف‌ها را گفته بعد وارد جامعه شده كارها را انجام داده امتحانات فراواني هم شده و خدا را شكر مي‌كند كه دستش به حرام آلوده نشد هيچ اوضاع كسي را به هم نزد فتنه‌اي نكرد اين شب كه برمي‌گردد مي‌گويد خدا را شكر كه من جزء عزاداران واقعي حسين‌بن‌علي بودم براي اينكه با اينكه چندين نوبت امتحان شدم من راه فاسد را نرفتم اين راه حسين‌بن‌علي است اين راه, راه دلپذير اس